De voedings- en ingrediëntenindustrie ontkomen niet aan een circulaire economie. De grondstoffencrisis maakt dit duidelijk. Jasper Bloemen van GLIMPS.bio deelt zijn visie. “Economische en maatschappelijke kosten van bedrijven worden getackeld.”
Circulaire ingrediënten zijn een belangrijke ontwikkeling omdat deze inspelen op duurzaamheid: minder impact op het milieu - door minder afval en minder gebruik van water en energie - en mogelijk lagere kostprijzen voor voedingsbedrijven. “De grondstofprijzen stijgen door het doorrekenen van alle kosten”, zegt Jasper Bloemen, bio-ingenieur en general manager bij GLIMPS.bio. Dat is een agentschap van biowetenschappelijke ingenieurs, ontwerpers en ondernemers, omringd door een netwerk van partners en experts in voeding.
Binnen en buiten de voedingsketen
Circulaire voedingsingrediënten zijn afkomstig van rest- of nevenstromen die ontstaan in de voedingsketen. Beide stromen omvormen tot nieuwe ingrediënten kan een belangrijke vermindering van CO2 emissies (naast waterverbruik), naast waterverbruik, betekenen, aangezien emissies tijdens landbouw vermeden worden. “De ingrediënten kunnen ook bijdragen aan innovatieve productontwikkeling, waardoor nieuwe markten kunnen ontstaan”, zegt Bloemen. Een beperkt aanbod in volume en soorten circulaire ingrediënten zijn momenteel een belangrijk knelpunt voor de ontwikkeling van de markt. “Ook is er nog geen certificering en duidelijke wetgeving voor circulaire ingrediënten. Vaak heerst de perceptie dat veevoeder de hoogst haalbare valorisatievorm is van reststromen.”
Voedselveiligheid en traceerbaarheid
Uiteraard moeten circulaire ingrediënten voldoen de Europese Verordening (EG) Nr. 178/2002, ofwel de General Food Law. Deze ligt aan de basis van alle specifieke voedingsnormen voor normen rond additieven, ingrediënten, normen voor contaminanten en etikettering, et cetera. Voorop staat een geïntegreerde aanpak ‘van boer tot bord’, waarbij elke sector en elke actor van de voedselketen betrokken is. Belangrijk zijn uiteraard de risicoanalyse en kwaliteitsborging van de circulaire ingrediënten. De kwalificatie van de term afval vraagt wel de nodige aandacht, merkt Bloemen op. “In de circulaire economie zal in vele gevallen immers gebruik gemaakt worden van stromen die nu nog als afval worden gezien of te laagwaardig worden gevaloriseerd.”
Collageenpeptiden winnen steeds meer aan populariteit bij het verbeteren van de schoonheid. “Hier is echter nog veel nood aan de bewustwording van de consument en de voorlichting door beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg”, zegt Tess Plaquet van Rousselot.
Binnen zijn doctoraat onderzocht Michiel Schreurs aan de KU Leuven hoe we AI ook kunnen toepassen om de smaak van voeding te voorspellen en begrijpen; waar beter te beginnen dan bij Belgische bieren. Hij steekt van wal met allereerst algemene conclusies over Artificiële Intelligentie en machine learning in de praktijk.
De chocolade-industrie staat voor een ongekende uitdaging. Klimaatverandering en jarenlange ondermaatse investeringen in cacaoplantages hebben de cacaoprijzen het afgelopen jaar drastisch de hoogte ingejaagd.
Het seminarprogramma van Intrafood:24 omvat twee actuele thema’s: ‘Toepassing van AI bij productontwikkeling’ en ‘Hedendaagse, gezonde nutritionele concepten met duurzame natuurlijke ingrediënten’, licht professor Koen Dewettinck (UGent) alvast een en ander toe bij deze editie van de Intrafood-beurs die doorgaat op 25 en 26 september 2024.